Ιστορία:

Γεννήθηκα εδώ, αλλά ο μπαμπάς μου είναι από το Εκουαδόρ και ο η μαμά μου είναι από την Ρουμανία.

Ο Σέρτζιο μετανάστευσε στο Εκουαδόρ με την οικογένειά του το 2014. Οι γονείς του επέστρεψαν στην Ελλάδα το 2016 και εκείνος έμεινε εκεί με την γιαγιά του. Επέστρεψε μετά από δύο χρόνια. Μας λέει ότι όταν πήγε στο Εκουαδόρ ήξερε ελάχιστα ισπανικά, αλλά τα έμαθε στην πορεία, και με τον καιρό δημιούργησε φιλίες.

Το Πόντσο το έφερα από το Εκουαδόρ. Το 2015 το είχαμε αγοράσει, όταν ακόμα η μαμά μου και ο μπαμπάς μου ήταν εκεί, εγώ τότε ήμουν 8 χρονών. Το πήραμε από μια πόλη που λέγεται Oτοβάλο, είναι τουριστική πόλη στο Εκουαδόρ. Στο Εκουαδόρ, το πόντσο είναι πολιτιστικό στοιχείο και κυρίως το φορούσαν αυτοί που ασχολούνταν με τη γη. Για μένα έχει συναισθηματική αξία γιατί συμβολίζει τα χρόνια που έμεινα εκεί αλλά έχει και πολιτιστική σημασία. Παλιά, το φορούσαν όλοι σε καθημερινή βάση, πλέον δεν φοριέται. Είναι κάτι πιο παραδοσιακό. Για παράδειγμα, οι παππούδες της γιαγιάς μου που είχαν μεγάλη φάρμα, “hacienda”, ήταν γεωργοί και φορούσαν πόντσο. Το πόντσο είναι φτιαγμένο από μαλλί οπότε το φορούσαν για να για να μην κρυώνουν.

Εξηγεί ότι η οικογένειά του είχε κτήματα εκεί, αλλά, ύστερα από την περίοδο της δικτατορίας και των νέων αγροτικών νόμων, υποχρεώθηκε να τα πουλήσει.

Δεν το φοράω συνέχεια αλλά θα το φορέσω σε κάποια γιορτή.