Περάσματα

Περάσματα: Μεταγράφοντας μνήμες φυγής και εκτοπισμού
Σε μια προσπάθεια ανάδειξης της εμπειρίας των μετακινήσεων, μεταξύ συνόρων όχι μόνο γεωγραφικών, αλλά και έμφυλων, ηθελημένων ή επιβεβλημένων, απευθύνουμε αυτό το λογοτεχνικό κάλεσμα και σας προσκαλούμε να αναρωτηθείτε: Ποιοι είναι οι κάτοχοι των αντικειμένων της συλλογής του Outcast Europe; Ποιες έχουν βιώσει αυτές τις ιστορίες; Ποια είναι τα συναισθήματά τους, ποια σταυροδρόμια ταυτοτήτων και καταστάσεων έχουν διασχίσει; Τα άτομα αυτά, γίνεστε εσείς.
Ένα ζευγάρι παιδικά παπούτσια
«Η χρονιά ήταν το 1995. Η τοποθεσία ήταν η Γιουγκοσλαβία. Ένας άντρας από την Κροατία, ο Ντάλιμπορ, είχε κουραστεί από τις συνεχείς απειλές των γιουγκοσλαβικών πολέμων.»
Φυλαχτό
«Αϊσέ, αν διαβάζεις αυτό το γράμμα σημαίνει πως δεν ζω πια. Ελπίζω εσύ να ’χεις την υγειά σου αδερφή μου. Μην τον φοβάσαι τον Αλί. Δεν πειράζει μύγα.»
Το κασκόλ
«Πήγαν στο αυτοκίνητο και αντίκρισαν εικόνες που την στοίχειωσαν, παντού επικρατούσε καταστροφή και τόσο καιρό δεν είχε καταλάβει περί τίνος πρόκειται.»
Σκεύος
«Αυτό είναι ένα χάλκινο σκεύος για γλυκά. Ήρθε στα χέρια μου από την γιαγιά.»
Πεπτωκώς
«Αρχή δεν γνωρίζεις, γνωρίζω εγώ. Τέλος δεν έχεις, ούτε κι εγώ.»
Παιχνίδι – Τανκ
«Ήταν ένα πρωινό σαν όλα τα άλλα και ο Αμπού βοηθούσε την αδερφή του να μεταφέρουν νερό από το κοντινό πηγάδι. Ξαφνικά ακούστηκε ένα ουρλιαχτό.»
Παιδικά παπούτσια
«Θυμάμαι τον εαυτό μου να περπατάει με ξεραμένα δάκρυα στα κρύα μάγουλα, δεν είχε τέλος ο δρόμος τούτος.»
Δερμάτινο πορτοφόλι
«Μια κυρία περίπου στα τριάντα περνάει το κατώφλι του μαγαζιού, φανερά ανακουφισμένη με την δροσιά του κλιματιζόμενου παλαιοπωλείου.»
Γιαγιά, ξέχασες το μυστικό!
«Ήμουν ένα κοριτσάκι 11 χρονών. Ζούσα με την μητέρα μου, τη γιαγιά μου, τον παππού μου και τις δύο αδερφές μου στην Σμύρνη, στην πιο όμορφη πόλη που γνώρισε ο κόσμος αυτός.»
Το ρολόι
«Αντιστάθηκε σε κακοκαιρίες, στο δύσκολο έδαφος και στη συνεχή απειλή των Αρχών που ανά πάσα στιγμή μπορούσαν να τον πιάσουν. Όμως, το ρολόι του θύμιζε διαρκώς το λόγο για τον οποίο ξεκίνησε εκείνο το πέρασμα και του έδινε την απαραίτητη δύναμη για να συνεχίσει.»
Το βάζο με τον χάρτη της Γιουγκοσλαβίας
«Ο Ζάρκο και η οικογένειά του μπήκαν στο τρένο για το Μόναχο αφήνοντας πίσω τους το Βελιγράδι. Ανάμεσα στα πράγματά τους, μετέφεραν και ένα βάζο διακοσμημένο με τον χάρτη της Γιουγκοσλαβίας.»
Ένα ρολόι τσέπης
«Τη γνώριζε κανείς εδώ; Εκείνη τους γνώριζε; Πότε δεν της απευθύνονταν με το όνομά της. "Η ηλικιωμένη", εκεί βρισκόταν, "η ηλικιωμένη γυναίκα στο παγκάκι".»
Νερό
«Έκανα ένα άλμα στο κενό από εκείνη την πέτρα Μπέρδεψα τα ίχνη και δεν μας βρήκαν.»
Με την καρδιά στα δόντια
«Κάτω από κάτι σπασμένες λιονταρίσιες προτομές, έδωσε το πρώτο του φιλί ο  Βασίλης. Στο κοιμητήριο.»
Η Χρύσα
«Μένει με τον σκύλο της και δεν μπορεί να καταλάβει αν θέλει να χωρίσει με τον Μιχάλη ή να του πει να συγκατοικήσουν. Στο γυμνάσιο ήθελε να γίνει κτηνίατρος και ήταν και πολύ καλή μαθήτρια, αλλά ποιος ξέρει;»
Ανάμεσα σε μεσονύχτιες σκέψεις
«Έχω κάνει βόλτες καραβάνες κοιτάζοντας ορίζοντες σελοφάν να ξεδιπλώνονται μπροστά μου.»
Εισιτήρια για τον αγώνα
«Ήταν Παρασκευή και έπρεπε να γυρίσω στο σπίτι νωρίς για να ετοιμαστώ για τον αγώνα. Δεν έδωσα σημασία στους συμμαθητές μου που με αποχαιρετούσαν φεύγοντας, σκέφτηκα "θα τα πούμε την Κυριακή".»
AJAX progress indicator
Search:
(clear)
Back To Top
Viewing Highlight
Loading...
Highlight
Close
Login

Forgot password?
New to site? Create an Account
×
Signup

Already have an account? Login
×
Forgot Password

×