Πεπτωκώς

Αρχή δεν γνωρίζεις, γνωρίζω εγώ.
Τέλος δεν έχεις, ούτε κι εγώ.

Ο τόπος που είμαι τι είναι εδώ;
– Τον τρόπο μου δείχνεις, θέλω να δω!

Πρόσωπο είσαι, το ίδιο και εγώ.
– Σχέση με μένα σε παρακαλώ!

Ταξίδι δεν κάνω πάνω στην οδό,
αυτή περπατάει την ακολουθώ.

Ευθύνη δεν έχω στον Τραγικό;
– Παράδοξο είναι Μυστηριακό!

Παρασκευή Μπαχτσεβανίδου