Ιστορία:

Όταν ο Ελληνικός στρατός εισήλθε και εγκαταστάθηκε στη Σμύρνη το 1920, στις τάξεις των Ελλήνων, επικράτησε μεγάλος ενθουσιασμός. Η μεσαία κόρη της οικογένειας Καλλιοντζή – Χατζημιχάλογλου, γνώρισε και ερωτεύτηκε έναν στρατιώτη από το εκστρατευτικό σώμα με καταγωγή από τα Μέγαρα. Ο στρατιώτης τη ζήτησε σε γάμο από τον πατέρα της ο οποίος συμφώνησε. Λίγο καιρό αργότερα, αντιλαμβανόμενος την αντιστροφή των στρατιωτικών συσχετισμών, πήγε βράδυ στο σπίτι και της ζήτησε να τον ακολουθήσει στην Ελλάδα. Ο πατέρας είπε: “με τόσα Ελληνικά καράβια που υπάρχουν στο λιμάνι, μία κανονιά να ρίξει το καθένα, τελείωσε…” Η μητέρα της του πέταξε τη βέρα σπάζοντας τον αρραβώνα. Μετά την κατάρρευση του μικρασιατικού μετώπου, ο πατέρας μπήκε στα αμελέ ταμπουρού. Οι γυναίκες -μητέρα και τρεις κόρες- έφυγαν για την Ελλάδα. Το μόνο μέρος που γνώριζαν κάποιον ήταν τα Μέγαρα. Πήγαν εκεί και το ζευγάρι ξαναενώθηκε. Η μητέρα με τη ραπτομηχανή αυτή κατάφερε να συντηρήσει τα δύο άλλα κορίτσια δουλεύοντας σαν μοδίστρα.

Ντίνα Καλλιοντζή