Ιστορία:

Η κυρία Χρυσούλα Ζεϊμπέκου, σε ηλικία 8 ετών έφτασε ως πρόσφυγας με τη μητέρα της και τον αδερφό της από τη Σμύρνη στη Χίο. Τον πατέρα της, τον σκότωσαν μπροστά σε όλη την οικογένεια κατά το διωγμό των Ελλήνων στη Σμύρνη. Στη Χίο, είχε πάει νωρίτερα ο θείος της, ο οποίος με την άφιξη τους, δήλωσε ότι δεν μπορούσε να τους φιλοξενήσει. Από τη Χίο, πήγαν στη Νάξο όπου έμειναν αρκετά χρόνια. Μόνη περιουσία της οικογένειας κατά την έξοδο τους από το καράβι ήταν τα βαφτιστικά έγγραφα των παιδιών και μια θρησκευτική εικόνα. Σύμφωνα με την αφήγηση της κόρης της, Πίτσας Δαδινοπούλου, η μητέρα της έφτασε στη Χίο με ένα παπούτσι το οποίο, στο λιμάνι ακόμα, ζήτησε να της το γυαλίσει ο ντόπιος στιλβωτής. Μερικά χρόνια αργότερα έφυγαν από τη Νάξο και ξεκίνησαν μιά νέα ζωή στην Αθήνα. Αρχικά στην Κηφισιά, όπου η κυρία Χρυσούλα σπούδασε στην οικοκυρική σχολή, και στη συνέχεια στο Βύρωνα, μία από τις πολλές προσφυγικές συνοικίες της Αθήνας. Η κόρη της κυρίας Χρυσούλας, Πίτσα, ζει ακόμα στο ίδιο σπίτι έως σήμερα (2018).