Ιστορία:

Η οικογένεια Δαδιώτη ανήκε στην αστική τάξη των Κυδωνιών της Μικράς Ασίας. Στα 1915 στον πρώτο διωγμό που υπέστησαν οι Έλληνες της Μικράς Ασίας, ο πατέρας της οικογένειας, Δημήτρης, στάλθηκε στα τάγματα εργασίας στο Μπελί-κεσέρ όπου πέθανε από τις κακουχίες λίγους μήνες αργότερα. Η μητέρα, Αναστασία, μαζί με τα τρία παιδιά, Κατίνα, Δήμητρα και Βαγγέλη εγκατέλειψαν το σπίτι τους και μετακινήθηκαν προσωρινά στην Κωνσταντινούπολη. Από εκεί επέστρεψαν στα 1919. Η οικογένεια έφυγε εκ νέου με το διωγμό του 1922 για τη Μυτιλήνη κι εν συνεχεία για την Αθήνα. Το ρόπτρο της πόρτας του σπιτιού που χτίστηκε το 1901, αγοράστηκε στα μέσα της δεκαετίας του 1960 από την Κατίνα Δαδιώτη, από τον Τουρκοκρητικό ιδιοκτήτη, απόγονο κάποιου Μουσουλμάνου φερμένου από την Κρήτη με την ανταλλαγή των πληθυσμών το 1924. Θεματοφύλακας όλων των αντικειμένων και γενναιόδωρος δανειστής τους είναι ο Αλέξανδρος Κεφαλάς, ο οποίος κατέγραψε το χρονικό της οικογένειας Δαδιώτη στο ιστορικό μυθιστόρημα “Γλυκό Κυδώνι”.