Ιστορία:
Οι γονείς του Ριχάρδου Αβραμίδη μετανάστευσαν από τη Ρωσία και τη Μικρά Ασία, στην Τυφλίδα της Γεωργίας, όπου αγόρασαν αυτό το πάπλωμα, ένα είδος κουβέρτας που προορίζεται για πολύ χαμηλές θερμοκρασίες, το οποίο μπορεί να διατηρηθεί για δεκαετίες και φτιάχνεται από μαλλί ζώων.
Το συγκεκριμένο, αυτό που έχω καταλάβει εγώ, είναι ότι είναι εργοστασιακό, αλλά στην πραγματικότητα και οι κάτοικοι από μόνοι τους έφτιαχναν αντίστοιχα τέτοια, τα λένε γεοργάν. Ουσιαστικά έπαιρναν μαλλί από τα πρόβατα, ή ίσως και από άλλα ζώα, το έπλεναν, το καθάριζαν από μικρόβια και το άφηναν κάτω από τον ήλιο να στεγνώσει. Το έφτιαχναν μόνο καλοκαίρι, όταν είχε πάρα πολλή ζέστη. Ήταν πολύ μεγάλη διαδικασία. Κάθε 5-10 χρόνια το άνοιγαν, το καθάριζαν πάλι και το ξαναέφτιαχναν, οπότε μια οικογένεια μπορεί να χρησιμοποιούσε το ίδιο πάπλωμα για πολλά χρόνια. Έχω μια γιαγιά στην Ξάνθη που θα μπορούσε να το κάνει αν της το έδινα, αλλά είναι δύσκολο. Οι περισσότεροι θα προτιμούσαν να αγοράσουν ένα καινούριο. Αυτό όμως έχει άλλη αξία. Δεν έχω δει πολλούς να φτιάχνουν κουβέρτες σαν αυτή, ίσως δεν τις αγοράζουν πλέον.
Το 1991, μετά τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης, οι γονείς του Ριχάρδου Αβραμίδη μετανάστευσαν από τη Γεωργία στη Θεσσαλονίκη και έπειτα στην Ξάνθη. Τώρα η κουβέρτα βρίσκεται στο σπίτι του στην Αθήνα.