Ιστορία:
Αυτό το πιάτο είναι από τη γενέτειρά μου, το Meybod, στη Yazd. Το σχέδιό του λέγεται Khurshid Khanum και συμβολίζει τον ήλιο και τις γυναίκες του κεντρικού Ιράν – δυνατές και ακτινοβολούσες, σαν τον ήλιο. Βλέπω τον εαυτό μου σε αυτό – νιώθω το πρόσωπο σαν το δικό μου.
Πήρα αυτό το πιάτο μαζί μου όταν μετακινήθηκα – από την Τεχεράνη στην Ούρμια, μετά στο Βαν, στην Κωνσταντινούπολη και τελικά στη Γιάλοβα. Μου θυμίζει την παιδική μου ηλικία, όταν η αδερφή μου έφτιαχνε πανέμορφα κεραμικά στο σπίτι. Το σπίτι μας ήταν γεμάτο κούπες, πιάτα και απαλό, αρωματικό χώμα. Η μυρωδιά των κεραμικών και η υφή του χώματος έφερναν άνεση και παρηγοριά.
Άφησα τη χώρα μου πριν εφτά χρόνια, αλλά αυτό το πιάτο έχει ένα κομμάτι του που είναι δικό μου. Κουβαλά την ομορφιά, τη ζεστασιά, και όμορφα συναισθήματα από την πατρίδα μου, μία ανάμνηση της ποίησης και του φωτός της.
– Raha Astaresh