Ιστορία:

Με λένε Αλασσάν, είμαι από τη Δημοκρατία του Μπενίν. Αυτή η μπλούζα είναι από την ομάδα στο χωριό μου, που λέγεται Μίλα Ντιούγκου, που ήμουν αρχηγός της ομάδας. Ο αρχηγός του χωριού μου την έδωσε την ημέρα του τελικού, που κερδίσαμε το έπαθλο. Είχα κάνει τα πάντα για να φτάσω την ομάδα στον τελικό αλλά, δυστυχώς, στο πρώτο μισό έσπασα το πόδι μου και δεν μπορούσα να συνεχίσω. Για μένα αυτό το μπλουζάκι έχει πολύ βαθιά συναισθήματα, χαράς αλλά και θλίψης. Ήρθα με αυτή τη μπλούζα από τη χώρα μου, περνώντας από τη Νιγηρία, την Αλγερία, την Τυνησία, και τελικά την Ιταλία. Σήμερα, όταν έβαλα αυτή τη μπλούζα, ένιωσα σαν να είμαι στο χωριό μου. Πάντα παίζαμε με κόκκινα μπλουζάκια αλλά αυτό ήταν το πιο πολύτιμο δώρο που έλαβα, ως προσωπικό τίτλο. Αρχικά νομίζαμε ότι θα το έδιναν σε όλη την ομάδα, αλλά τελικά το έδωσαν μόνο σε μένα. Όταν η κατασκήνωση του χωριού μου μου έδωσε αυτή τη μπλούζα χάρηκα πάρα πολύ, σταμάτησα να νιώθω τον πόνο στο πόδι μου, που το είχα σπάσει. Ακόμα και στη Νιγηρία, κάποιοι φίλοι μου μου ζήτησαν να τους τη δώσω σαν δώρο, αλλά πάντα έλεγα όχι. Έχω και έναν δίδυμο αδερφό, αλλά αυτή η μπλούζα ήταν το μόνο πράγμα που δεν μπορούσα να του δώσω. Ήρθαμε μαζί στην Ιταλία. Μέχρι και σήμερα, συνεχίζω να αναρωτιέμαι γιατί μου έδωσαν ένα τόσο ιδιαίτερο δώρο.

– Αλασσάν